Nadszedł dzień na kontynuacje felietonu Jarka. Pływanie to jedna z najbardziej wszechstronnych form aktywności fizycznej, łącząca korzyści zdrowotne z przyjemnością ruchu w wodzie. Jednym z najpopularniejszych stylów pływackich jest kraul, który charakteryzuje się dynamiką, precyzją techniki i efektywnością. We wpisie przyjrzymy się bliżej tej technice pływania, jej zasadom oraz kluczowym elementom składającym się na sukces tego stylu.
Technikę pływania możemy podzielić na dwie grupy: z naprzemienną pracą kończyn oraz z symetryczną pracą kończyn. Do pierwszej grupy zaliczamy styl dowolny i grzbietowy, do drugiej natomiast styl motylkowy i klasyczny.
Pływając kraulem pływak ułożony jest płasko na piersiach, ramiona oraz nogi są wyprostowane tak, aby ciało było jak najbardziej opływowe. Głowa uniesiona tak, że pływak patrzy w przód i lekko w dół. Pozycja ułożenia ciała jest nieco uniesiona ze względu na prawidłowe ułożenie dzięki temu bioder i nóg.
Całe ciało zanurzone jest w wodzie, jedynie ramiona oraz głowa znajdują się nad powierzchnią wody. Kąt natarcia (zawierający się pomiędzy osią długą pływaka, a powierzchnią wody) wynosi od 0° do około 10° w zależności od prędkości pływania. Podczas oddychania pływak wykonuje rotację ciała.
Nogi wykonują ruchy na przemian w górę i w dół. W tym samym czasie pracują ramiona wykonując ruchy naprzemianstronne. Podczas pociągnięcia jednym ramieniem, drugie jest przenoszone nad powierzchnią wody. W chwili przenoszenia ręki nad wodą wykonywany jest wdech na stronę ręki przenoszonej, po czym głowa wraca pod wodę. Najwyżej ułożona jest głowa, poniżej barki, biodra oraz stopy. Podczas pracy ramionami ciało pływaka skręca się na boki wykonując rotację wokół osi podłużnej ciała(kręgosłupa). Jest to bardzo ważny ruch stwarzający możliwość mocniejszej, bardziej skutecznej pracy ramion.
Pracując nogami pływak wykonuje ruch z góry na dół całą kończyną dolną zaczynając od biodra. Nogi pracują naprzemianstronnie. Gdy jedna wykonuje ruch w dół, jednocześnie nieznacznie uginając się w stawie kolanowym, który jest prostowany w 2 fazie kopnięcia, druga noga prosta unosi się ku górze.
Praca ramion w stylu dowolnym stanowi główną siłę napędową pływaka. Wyróżniamy dwie fazy pracy ramienia: nad wodą i pod wodą. Nad wodą ramie wykonuje ruch przenoszenia do przodu. Pod wodą natomiast wyróżniamy trzy fazy: chwyt wody, pociągnięcie i odepchnięcie.
Efektywne pływanie polega na osiągnięciu maksymalnej prędkości przy jak najmniejszym oporze wody. Charakter pracy ramion w pływaniu kraulem pozwala minimalizować opory wody, przez co styl ten jest najszybszym ze znanych styli sportowych w pływaniu. Styl dowolny umożliwia układanie ciała w sposób opływowy, ramiona poruszają się po wąskim torze, blisko ciała pływaka.
Podsumowując, technika pływania kraulem wymaga precyzji, harmonii ruchów i świadomości każdego elementu składającego się na ten styl. Poprawna technika oraz efektywne wykorzystanie siły napędowej pozwalają pływakom osiągać imponujące wyniki zarówno na basenie, jak i w zawodach pływackich na najwyższym poziomie.